Poema do alleado

Letra: Manuel María (do libro “Cantos rodados para alleados e colonizados”, 1976)

Música: Fran Amil

Manuel María recolle neste poema satírico unha sensación moi espallada, na época na que foi publicado, no que atinxe á fala. Era a época da emigración fóra do país e mesmo dentro do país,cara ás cidades, onde o galego atopaba francamente atrancos.

Hoxe a situación é outra, coa fala en perigo de desaparición polo seu pouco uso nas novas xeracións, pero cunha conciencia de posuír unha ferramenta de comunicación de primeiro orde da que nos sentimos moi fachendosos.

Fran Amil: voz principal e batería

Antón Díaz: colaboraciónvoz

Paco Cerdeira: guitarra eléctrica

Álex Bardanca: baixo

Aarón Bouzón: EWI 4000 e teclados

Lembrade que podedes ler a letra ao tempo que escoitades a canción.

  1. Poema do alleado Fran Amil e a tribo incompren 2:28

Embed

Copy and paste this code to your site to embed.

Son un bilingüista
moi apaixonado,
un colonialista
ben colonizado.
Teño unha língua nai
e unha língua pai
e unha lingua filla
que me marabilla.
Son un alleado
fino e progresista
ben domesticado.
¡Son un castrapista
como está mandado!
Oi, oi,oi, oi, oi, oi, oi, alleado (x2)

Se queres ver máis letras do disco “A voz do vento” pincha AQUÍ.