Letra: Ramón María del Valle-Inclán
Adaptación da letra: Carlos e Fran Amil
Música: Fran e Carlos Amil
Ramón María del Valle-Inclán. O escritor. E xa non deberiamos escribir máis nada.

Pero alén da súa prosa maiúscula e do seu teatro indescriptible, Valle-Inclán ten un poemario extraordinario que as máis das veces fica agachado entre tanto esplendor. “La pipa de kif” acolle “Aleluya”, e nós a levamos ás ondas psicodélicas e funkys, porque dándolle ao vento a semente, esta pode abrollar e apousentarse funambulescamente onde lle pete.

Fran Amil: voz principal, coros,güiro, pandeireta, palmas e batería
Paco Cerdeira: guitarra eléctrica
Antón Fernández “Torroncho”: baixo
Ricardo Casás “Richi”: saxo tenor e saxo alto
Manu Payno: trompeta
Fernando Román: gaita
Álex Salgueiro: teclados Wurlitzer, Farfisa e Hammond
Ángeles Dorrio e Carmen Rey: coros
Carlos Amil: recitado
Lembrade que podedes ler a letra ao tempo que escoitades a canción.
- ALELUYA Fran Amil 4:40
Por la divina primavera | Pola divina primavera |
Me ha venido la ventolera | Veume a arroutada |
De hacer versos funambulescos. | De facer versos funambulescos. |
—Un purista diría grotescos—. | —Un purista diría grotescos—. |
Para las gentes respetables | Para as xentes respectabeis |
Son cabriolas espantables. | Sonche cabriolas espantabeis. |
¡Sombra del misterioso delta, | ¡Sombra do misterioso delta, |
Vibra en tu honor mi gaita celta! | Vibra na tú honra a miña gaita celta! |
¡Tú amabas las rosas, el vino | ¡Ti amabas as rosas, o viño |
Y los amores del camino! | E os amores do camiño! |
Cantor de Vida y Esperanza, | Cantor de Vida e Esperanza, |
Para ti toda mi loanza. | Para ti toda a miña louvanza. |
Por el alba de oro, que es tuya, Aleluya. | Polo alba de ouro, que é túa, Aleluia. |
¡Aleluya! ¡Aleluya! ¡Aleluya! | ¡Aleluya! ¡Aleluya! ¡Aleluya! |
Hay que crear eternamente | Hai que crear eternamente |
Y dar al viento la simiente: | E dar ao vento a semente: |
El grano de amor o veneno | O gran de amor ou veleno |
Que aposentamos en el seno. | Que apousentamos no seo. |
El grano de todas las horas | O gran de tódalas horas |
En el gran Misterio sonoras. | No gran Misterio sonoras. |
¿Y cuál será mi grano incierto? | ¿E cal será o meu gran incerto? |
¡Tendré su pan después de muerto! | ¡Terei seu pan despois de morto! |
¡Aleluya! ¡Aleluya! ¡Aleluya! | ¡Aleluya! ¡Aleluya! ¡Aleluya! |
Recitado: ¡Pálida flor de la locura | Recitado: ¡Pálida flor da loucura |
con normas de literatura! | Con normas de literatura! |
Acaso esta musa grotesca, | Acaso esta musa grotesca, |
—Ya no digo funambulesca,— | -Xa non digo funambulesca,— |
Que con sus gritos espasmódicos | Que cos seus berros espasmódicos |
Irrita a los viejos retóricos | Irrita aos vellos retóricos |
Y salta luciendo la pierna | E brinca lucindo a perna |
¿No será la musa moderna? | ¿Non será a musa moderna? |
Apuro el vaso de bon vino, | Apuro o vaso de bo viño |
Y hago cantando mi camino | E fago cantando o meu camiño |
Y a compás de un ritmo trocáico, | E a compás dun ritmo trocaico, |
De viejo gaitero galaico, | De vello gaiteiro galaico, |
Llevo mi verso a la farándula: | Levo o meu verso á farándula: |
Anímula, Vágula, Blándula. | Anímula, Vágula, Blándula. |

Se queres ver máis letras do disco “Popsía Vol. I” pincha AQUÍ.